"Eg har tatt på John Cleese!"

Julå e øve. Det e et nytt år. Kjekt.

Her e der en liden oppsummering fra julå mi:

• Spist masse mad.
• Spist masse snob og chips.
• Sitt litt skummelt mye film.
• Vert nisse på julaften.
• Sitt litt merr film og spist merre snob.
• Vert på badeland med bror min og damå hans.
• Spist ennå merre mad.
• Vert på teateret.
• Spelt poker på nett.
• Spelt gitar.
• Spelt playstation.
• Spelt monopol.
• Spelt et elle aent spørrespel så minne om geni men det hette ikkje det.
• Feirt nyttår.

Ellers har det vert stille og roligt.

Her e ei lista øve personlige høydepunkter i år:

• Januar: John Cleese komme te Norge! Eg har kjupt billetar.
• Mai: John Cleese e i Norge og ska ha konferanse! Eg e på plass, og sidde å kose meg på 10 rad. Itte foredraget hans om kreativitet og humor, går han bort te venstre sia av scenen (Spektrum) for å fortella om gruppe kreativitet for de så e spesielt intreserte, sånn så meg. Eg står en halle meter på siå han. En sykt stor opplevelse for de så vett kem han e og ka han har gjort med verdens syn på humor. Då han e ferdig å snakka, tar eg han på høyre skulder og spør om autografen. Men han seie at han desverre ikkje har lov te å gi autografer i dag fordi der e 3000 i salen. Du sko trodd eg blei leie meg, men eg blei faktisk ekstremt gla for at han sa det. Tenk deg, John Cleese, andre mest løgnaste mann i heile verden i forrige århondre, har snakkt me meg. Heilt utroligt! Eg har til og me tatt an på skulderen! Eg fekk ikkje autografen, men eg har tatt på han og han har snakkt te meg. Stor opplevelse! Btw. konferansen fekk 2 i de fleste aviser. En urettferdig karakter. Va sykt interesant hvis du på forhånd visste at det va et foredrag og ikkje noge stand-up show fra hans sia.
• Mai: Kom med i "Reisen til Julestjernen"
• Juli: Kom videre te audition 2 te "Mannen som elsket Yngve".
• Juli: Eric Clapton e i Norge! Eg og! Fantastisk bra konsert som fekk 5 i alle aviser.
• Juli: Kom inn på Lundehaugen igjen.
• September: Fekk ha datakort istedenfor musikal. (Egentlig en nertur, men eg må innrømma at det faktisk har begynt å bli kjekt der)
• Oktober: Mor mi e 50. Lillesysterå mi e 15. Eg e 17 år. Mor mi har 1.okt. Systårå mi, Maiken her 2.okt. Og eg har 4. okt. (Planlagt?)
• Oktober: Premiære på "Reisen til Julestjernen".
• November: Fekk hovedrollen i "En tjener for to herrer)
• November: Besto modul 1 i datakort.
• Desember: Ny audition te "Mannen som elsket Yngve". (Nei, eg har ikkje hørrt noge ennå)
• Desember: Julaftå. Fekk mine to stysste ønsker oppfyllt. (Eric Clapton pedal og en brukt Playstation 2).

Då sko det mesta vert dekka for i år.

GODT NYTT ÅR!!

Operasjon: få mer julegaver

Det e et kjent faktum at julå har forsvonne. Gleden ve å åbna presanger komme ikkje en måned i forveien som an gjor før når me va mindre. Nå kom gleden same dag så du ska åpna presangane. Gjerna rett før og. Maden, som før bare va noge så hindra deg i å åbna presangar, e nå noge du tar deg goe ti te. Og julegavepakkehandelen har blitt som en slags innleveringsoppgave som du jørr nåttå før for å rekka tidfristen akkorat. Det har blitt en plikt å kjøba presangar, og du blir straffa hardt neste jul hvis du ikkje gjer noge te nogen.

Systerå mi e flinke der. Eg tror hu har fått et gen så eg ikkje har fått. Allerede fra hu va en liden drittonge har hu gitt presanger te mammaer og pappaer, onklar og tantar, bestemødre og bestefedre. Det har vert ting hu har lagt sjøl, elle noge billigt joggel hu har kjypt på Nille. Men aligavel så har det lønnt seg. For kvert år har hu alltid vert den så har såde sist å pakkt opp pakker.

Det hu har fonne ud ved hjelp av dette genet, e at hvis hu gjer for eksempel en onkel en presang det eina året, og hu får en presang tebage, så vil den eine presangen hu ga dobla seg opp te neste år, som jørr at hu vil få to det året. Altså, for kver presang hu gjer, så får hu to. (1=2)
Dette systemet har hu fonne ud av, og det e bare hu så får det te. Eg har prøvd i mange år nå, men det fynke ikkje på meg. Eg prøvde å gi farmor og farfar åtta presanger et år.
Min plan va følgende; de e gamle, de har jobbd heila livet, di e sikkert rige, de e sikkert steinrige, farmor lige å tippa, hu har sikkert vonne en million så hu holde skjult. Selvfølgelig e di rige då. De e kjemperige! Millionera minst! Så hvis eg gjer di 8 presanger i år, så vil eg få en kjibe jul i år, men neste år så vil eg få 16 presanger hvis teorien stemme!
Eg ga de 8 presanger og fekk to par strikke sokker og et håndkle. Eg venta te neste år då planen min sko slå ud. Julaften kom, og eg konne nesten ikkje venta på åbna presanger. Eg sko få 16 pakker bare av farmor og farfar. Onna maden spiste eg fort. Kjempefort. Eg hadde spist før maden va ferdige. Eg satt på do når de andre spiste middag.
Men så kom pakkene og eg såg itte alle pakkane fra farmor og farfar. Men eg fant bare en. "Til Joachim, fra farmor og farfar. God Jul!" sto der. Eg tenkte umiddelbart at det va noge dyrt, noge skikkelig dyrt. Kansje det låg en million cash i an. Eg åbna pakken og såg to par med strikkesokker og et håndkle. Alle syskenbarnå fekk det samma. Systerå mi fekk ei såba og.

Det e bare hu så får det te...

Joachim

Eg har vondt!

Eg e en dårlige blogger. Eg ska ikkje prøva å skylla på at eg har dårlige tid, sjøl om eg har det. Men eg vett at eg har hatt goe nok ti te å i det minsta sei ka så har skjedd. Sjøl om det kansje ikkje har skjedd så veldig mye spennandes i det sista. Men då konne eg aligavel ha skreve det. Så unnsjuld te alle mine lesere for at de har tatt seg ti te å skriva inn blogg addressen min og gått inn her og sitt at eg ikkje har skreve noge nytt.

Men det så skjedde i dag må eg fortella.

Klokkå e 07:52. Eg har pakkt skoletingå mine ner, og tar på meg mopedhjelmen min, og går ud fra huset. Eg går te mopeden min. Låsan opp og startan ve å trø an i gang. Eg kjøre ud av innkjørselen, ner gadå mi, og inn på Strandgadå (merr elle mindre hovedgadå fra Sandnes mot Kvadrat). Ude regne det, så der e glatt. Eg pleie alltid å ver forsiktige når der e glatt. Det e så lett å skli då. Så eg unngår å kjøra på de kvide stribene så danne et gangfelt.
Eg kjøre i 40 km/t som e fartsgrenså. Eg kjøre fint og beint, og i tillegg så holde eg fartsgrenså. Alle sjåføra sko vert så meg. Elle ikkje...
Plutselig ser eg bilen foran meg stoppe. Eg reagere lynraskt og trykke inn bremså. Men det sko ver lettare sagt en gjort. I bremså va der et slags hakk som stoppte opp håndå mi i nogen mikrosekund fra å bremsa 100%. Men eg komme øve hakket, og bremse for full juling me begge bremsene. Men det va forseint.
PANG!!!, seie det. Au, seie eg. Offdå, seie han så kjørte bilen foran meg då han kom ud, før han fortsatte:
- Går det bra?
På det tidspunkt kjente eg bare en smerte som blei et helvede å ha på seg. Kneet donka og det reiv så faen i skulderen.
- Ja, det går fint, sa eg. (eg prøvde å spela tøffing) Koss går det med deg? E du liga fine du? fortsatte eg.
- Ja, eg har det fint. Men det e verre me bilen.
Helvette, eg har krasja! Det gjekk opp for meg der. Joachim Joachimsen har krasja! Satan. Selvfølgelig e det verre me bilen. Eg kjørte jo rett i an i 20 km/t. Fasan, det komme sikkert te å bli dyrt. Eg tar en kikk opp mot bilen for å se på skadene. Det såg ikkje så gale ud. Eg såg bare en bulk. Sannsynligvis fra styret mitt. Men eg kjenne det på meg at det kan bli dyrt. En liden bulk ska fusst "bulkas ud" før kansje heile bilen må omlakkeras. Mongo! Det kan bli jævlig dyrt!
- Me får vel skriva en skademelding, seie han.
- Ja, me må nesten det, seie eg.
Me kjøre inn på parkeringsplassen te MC-butikken. Jess, nå føle eg meg kule. Eg står parkert med en krasja scooter på MC-butikkens parkeingsplass, der kun de hardaste Harley Davidson folkå henge og mekke på syklane sine. Finns det en bedre parkeringsplass for en krasja scooter? Tvilsomt. De komme sikkert te å brennan.
Klokkå e 08:06 nå. Eg sidde inne i bilen te en fremmed mann og skrive en skademelding. Eg skrive førerens navn, alder og addresse. Og eg skrive mor mi sitt navn på kem så eige forsikringå.
- Signe Elin? E det mor di det? Spør sjåføren av bilen foran meg plutselig.
- Ja...Kjenne du hu?
- Ja, eg jobbe på rådhuset me hu. Men eg jobbe i en aen avdeling enn hu.
- Å jasså? Så stiligt, sa eg og kjente at eg blei småligt flaue der eg satt. Her satt eg altså me ein så jobbde me mor mi, og eg hadde nettopp krasjt og lagt en bulk i bilen hans. Fine greier.
Klokkå e 08:26. Eg e hjemma. Mannen har kjørt meg hjem. Eg lokke dørå.
Eg har det vondt. Eg har det veldig vondt. Det e lenge siå eg har hatt det så vondt. Eg begynne nesten å grina. Men eg har så vondt i skulderen og i kneet at eg ikkje for det te.
Eg går inn på badet og tar av meg klenå. Det jørr vondt å ta de av, men eg får det te. Eg kikke i speilet og forvente å se store sår. Men eg ser bare at eg e røe. Eg prøve å grina, men eg får det ikkje te. Så eg jekk å la meg på sofaen, og der ligge eg ennå. Mamma har komt hjem nå, med chips og brus. Eg blei litt bedre av det.

Scooterboy kl 15.45

Fine dag!

Mandag. Di fleste hate mandaga. Eg og. Men i dag va det en litt aen mandag en vanligt. Det va den fusste mandagen på ei uga. Den fussta mandagen i desember i år 2006. Den fusste mandagen og dagen itte fusste adventsdag 2006. Det e den fusste 4 desember på et år. Det e den fusste 4 desmeber i år. Og den einaste. Det e den 12 gangen dette året me kan svare "det e den fjere" når nogen spør om det e den femte elle fjere i dag. Det e den siste fjere dette året. Det e bare to datoer te så innholde tallet fira. 14 og 24. Men drid i det... Det så eg meine e spesielt med denne dagen e at an har vert innholdsrige. Eg føle eg har fått utnytta dagen på en best mulig måde.

Fusst begynte me på skolen igjen itte ei ganske okei helg. Greit nok. Me hadde fusst to timar med mer elle mindre god jobbing i drama. Så hadde me fira fritimar (symbolsk? 4 fritimar den 4 desember), der me egentlig sko jobba men d va ingen så gjor sjiden. Vertfall ikkje eg.

Eg måtte skulka gymmen desverre og fekk litt dårlig samvittighet, men det jekk fort øve når eg begynte å bli nervøse før opptaksprøven/auditionen/castingen te "mannen som elsket yngve". Jekk inn klokkå tri. Improviserte en del med en av hovedrollane (helge for di så lure) både som oljeongen så eg visste eg sko på prøve på og som en av di i bandet (bassisten Andreas) så eg ikkje visste noge om. Det heila gjekk fint, men eg tvile på at eg får nogen av rollane sjøl om eg har jekli lust. Men me får se.


Itte castingen reiste meg, Krisina, Bente og Magnus (folk fra klassen) te magnus og bakte pepperkager og kagemenn. Det va ei trivelige stond og eg fekk faktisk litt julastemmning av det. (småligt, men det e en start)

Bildet te høyre: Bente (f.v) og Kristina
Bildet onna: Magnus vise baksten.
Bildet onna der igjen: "Kagene" eg lagte