Det e lenge siden eg har oppdatert nå. To måneder faktisk. Det va et et elle aent så skjedde. Eg musta heil lustå på alt muligt så hetta bloggskriving. Men nå e eg tebage!
Eg ska begynna med et blogg innlegg eg begynte på i mai rett itte eg tog meg en pause i mai. Eg gadd aldri å fullføra det, før i dag. Så her har du den fusste bloggen min på nøyaktig to måneder!
Ikke tjenestedyktig
Eg har i heila mitt liv trodd og meint at uttrykket "det finns noge godt i alt" e reine bullshit. Eg har meint at enkelte ting går det ikkje an å finna noge bra i. Ta for eksempel mopedulykken min i desember. Det e noge av det vondaste eg har vært borti på lang tid, med mindre det faktisk e det vondaste. I tillegg va det min skyld, som vil sei at det va eg så måtte betala for skaden. Finns der noge godt i det? Neppe.
De så kjenne meg passe godt, eventuelt har gått i klasse me meg, vett at eg av og te får helvetes sykdommen migrene. Migrene e kort forklart som en blanding av sykt vondt i håve, en helvetes bagrus og en syge kvalme. Finns der noge positivt i det? Neppe.
Men i går skjedde det. Det va heilt utroligt. Ting så har vert en drid ting, blei plutselig te en positiv ting. Eg va på sesjon, og blei stempla som "ikke tjenestedyktig, i verken fred eller krig".
Klokkå va 08.00. Vekkerklokkå ringe. Eg skrur av vekkerklokkå og kikke på mobilen. Melding fra Thomas, min medreisande te sesjonen. Meldingen e visst sendt kl 01.57. Thomas har tydeligvis ikkje forandra leggetiå si siden ungdomsskolen. Eg lestan "Vær klar til halv 10 imorra! =p".
Hall ti? Me ska jo ver der ni! Eg ringte Thomas, som selvfølgelig sov som en engel, elle djevel, eg vett ikkje heilt koss han sove. Eg forklare han at me ska ver der klokkå ni og ikkje klokkå ti, og seie at han må skynda seg.
Fem øve hall ni e Thomas og morå hans (Bjørg) her. Me kjøre ud øve mot Stavanger, og komme te det så ser ud som en Norske versjon av Auswitch. Me går inn. Og fem øve ni begynne et timeslangt foredrag. Me blir så delt to grupper, korr me begge havne i forskjellige grupper. Han går ud, og eg blir siddanes. Eg får utdelt en IQ test, korr der blant aent ska regnes på matteoppgaver. Eg følte det jekk drid og bare krysste av på tilfeldige svar.
Så kom eg ikkje lenger...men konklusjonen sko ver det at eg blei "ikke tjenestedyktig i både krig og fred" og at dette va på grunn av tri ting.
Ein. Eg ser utrolig dårligt.
To. Skulderskade itte mopedulykken.
Tri. Migrene.
Konklusjon: det finns noge godt i alt, til og med migrene og mopedulykker.
Så får me håba på at det ikkje blir to måneder te neste gång!'
Klem
Eg ska begynna med et blogg innlegg eg begynte på i mai rett itte eg tog meg en pause i mai. Eg gadd aldri å fullføra det, før i dag. Så her har du den fusste bloggen min på nøyaktig to måneder!
Ikke tjenestedyktig
Eg har i heila mitt liv trodd og meint at uttrykket "det finns noge godt i alt" e reine bullshit. Eg har meint at enkelte ting går det ikkje an å finna noge bra i. Ta for eksempel mopedulykken min i desember. Det e noge av det vondaste eg har vært borti på lang tid, med mindre det faktisk e det vondaste. I tillegg va det min skyld, som vil sei at det va eg så måtte betala for skaden. Finns der noge godt i det? Neppe.
De så kjenne meg passe godt, eventuelt har gått i klasse me meg, vett at eg av og te får helvetes sykdommen migrene. Migrene e kort forklart som en blanding av sykt vondt i håve, en helvetes bagrus og en syge kvalme. Finns der noge positivt i det? Neppe.
Men i går skjedde det. Det va heilt utroligt. Ting så har vert en drid ting, blei plutselig te en positiv ting. Eg va på sesjon, og blei stempla som "ikke tjenestedyktig, i verken fred eller krig".
Klokkå va 08.00. Vekkerklokkå ringe. Eg skrur av vekkerklokkå og kikke på mobilen. Melding fra Thomas, min medreisande te sesjonen. Meldingen e visst sendt kl 01.57. Thomas har tydeligvis ikkje forandra leggetiå si siden ungdomsskolen. Eg lestan "Vær klar til halv 10 imorra! =p".
Hall ti? Me ska jo ver der ni! Eg ringte Thomas, som selvfølgelig sov som en engel, elle djevel, eg vett ikkje heilt koss han sove. Eg forklare han at me ska ver der klokkå ni og ikkje klokkå ti, og seie at han må skynda seg.
Fem øve hall ni e Thomas og morå hans (Bjørg) her. Me kjøre ud øve mot Stavanger, og komme te det så ser ud som en Norske versjon av Auswitch. Me går inn. Og fem øve ni begynne et timeslangt foredrag. Me blir så delt to grupper, korr me begge havne i forskjellige grupper. Han går ud, og eg blir siddanes. Eg får utdelt en IQ test, korr der blant aent ska regnes på matteoppgaver. Eg følte det jekk drid og bare krysste av på tilfeldige svar.
Så kom eg ikkje lenger...men konklusjonen sko ver det at eg blei "ikke tjenestedyktig i både krig og fred" og at dette va på grunn av tri ting.
Ein. Eg ser utrolig dårligt.
To. Skulderskade itte mopedulykken.
Tri. Migrene.
Konklusjon: det finns noge godt i alt, til og med migrene og mopedulykker.
Så får me håba på at det ikkje blir to måneder te neste gång!'
Klem
2 comments:
velkommen i klubben for ikke tjenestedyktige :P
hilsen kristian
Post a Comment